من به امید دلبستم

کتاب به امید دل بستم اثر لن کالی انتشارات خودمونی، داستان زندگی نوجوانانی را برایمان روایت می‌کند که با بیماری‌های مختلف در بیمارستان بستری هستند و لحظه به لحظه به پایان عمرشان نزدیکتر می‌شوند. آن‌ها روی به دزدی‌های کوچک از فروشگاه‌ها می‌آوردند و کم کم فرار از بیمارستان و برنامه‌ریزی دزدی‌های بزرگ‌تر، تبدیل به تفریح و انگیزه‌ی زندگی برای آنان می‌شود. سَم شخصیت محوری داستان‌ است.

در پس دورنمای بی‌رحم یک بیمارستان، من به پسرکی بازیگوش با چشم‌هایی به رنگ خورشید دل بستم که در آن ویرانه تنها دلخوشی‌ام شد. همین موجب شد که زمانی که مقابل چشمهایم جان خود را گرفت روحم متلاشی شود. از آنت روز سوگند خوردم که دیگر به هیچکس دل نبندم به جز سه نفر از دوستانم:  سونی، نئو و کُر

سونی دختری است که تنها با یک ریه نفس می‌کشد. نئو به بیماری ستون فقرات مبتلاست و روی ویلچر می‌نشیند. او نویسنده‌ی قابلی است و ثبت برنامه‌ها و پی‌ریزی طرح نقشه‌های مختلف این گروه دوستانه به عهده‌ی اوست. کُر عضو دیگر این گروه دوستانه است که مادری فرانسوی و پدری اهل هائتی دارد و از بیماری قلبی رنج می‌برد. نویسنده، صمیمیت این چهار دوست را به زیبایی در محیط سرد بیمارستان به نمایش می‌گذارد.